Uit de mist in de zon- 12 graden verschil

Zaterdagochtend op ons gemak ons mooie huis opgeruimd, koffertjes weer gepakt en rond 10 uur waren we weer op weg naar Ripon. Als het niet te druk op de weg is zouden we er binnen twee en een half tot drie uur kunnen zijn. Het blijft altijd een wonder maar na een uur zagen we ineens de zon en was het buiten bijna 10 graden C warmer. Ze meten hier in Fahrenheit maar daar doe ik nu maar even niet aan. We hadden een voorspoedige reis en waren tegen 13.00 uur weer thuis. Alles weer uitgepakt en toen weer in de auto om lekker te gaan lunchen in Frank z’n favoriete restaurant Huckleberry’s waar we met open armen werden ontvangen. Het eten was als vanouds voortreffelijk. Daarna hebben Frank en ik Henk afgezet bij de Mad Monk, een tweedehands enorm grote recordstore en zijn toen doorgereden om boodschappen te halen en taart voor zondag omdat Sue, Judy haar beste vriendin 80 jaar werd en haar verjaardag met ons samen wilde vieren. Nog een grote verrassing was dat mijn neef Cor en zijn vrouw Jane op doorreis waren van hun huis boven Seattle naar hun appartement in Los Angeles en ons ook graag weer wilden zien dus ook zouden komen. Toen we alles aan boodschappen hadden zijn we ze eerst naar huis gaan brengen en daarna weer in de auto naar Modesto naar de Mad Monk om Henk op te halen. Daarna waren we het goed zat en zijn lekker voor de televisie gaan hangen en ook vroeg naar bed gegaan, want morgen zou het een hele drukke dag worden.

 Zondagochtend vroeg opgestaan omdat we toch nog een keer naar de kerk mee zouden gaan en de dienst begon om 08.30 uur. Daar gearriveerd kwamen Ron, Paula en Sue, die de zaterdag op zondagnacht bij hun had geslapen er ook aan. Deze keer vonden we de dienst heel middelmatig en ook de band vond ik minder goed spelen. Gelukkig werd er een baby en een bijna 91 jarige vrouw gedoopt en dat vond ik het hoogtepunt. Bij de oude dame zette de dominee haar op het puntje van de stoel en tussen haar benen een grote kom en schonk met een waterkan water over haar hoofd zodat dat water in de kom terecht kwam. Hilarisch ! Gelukkig ging alles goed. 
Na de dienst zijn we na een kopje koffie met z’n allen naar Frank z’n huis gegaan .Toen Paula er ook was ( Zij is zondagsschooljuf) en Cor en Jane waren gearriveerd hebben we met z’n allen gebarbecued en gezongen voor Sue, die helemaal aangedaan was. We hebben ook nog een filmpje met lang zal ze leven  opgenomen voor de schoondochter van Cor en Jane die ook jarig was maar dat in Los Angeles vierde samen met man en kind. Voor Sue hadden we een soort grote cupcake met een 80 kaarsje erop. Het was heerlijk weer met een zachte bries dus konden we lekker buiten zitten. Aan het eind van de middag gingen Ron, Paula en Sue ieder naar hun eigen huis . Voor Ron en Paula is het niet zo heel ver maar voor Sue wel en ze wilde liever niet in het donker rijden. Helaas moesten we afscheid nemen van Ron en Paula en Sue want we zouden ze niet meer zien voor ons vertrek a.s. woensdag.

Samen met Cor en Jane hebben we nog lang nagepraat. Cor en ik zijn de eerste 7 jaar van ons leven samen opgegroeid, gingen samen naar school want we scheelden maar 2 en halve maand. Dus herinneringen opgehaald maar vooral veel gesproken over het nare jaar dat Jane achter de rug heeft.  Zij is herstellende van nier- en blaaskanker , heeft hele zware operaties achter de rug maar haar laatste scan was gelukkig goed en zij is zo’n sterke vrouw! Ik ben vol bewondering voor haar. Gelukkig heeft ze ook veel steun van Cor en haar geloof. Het was een hele fijne maar ook emotionele dag want wat hadden we nog graag Judy erbij gehad , zij had het heerlijk gevonden ons allemaal bij elkaar!
Om 22.30 gingen we naar ons bed. Wij in het huis en Cor en Jane in hun fantastisch grote camper die net bij Frank voor de garage paste.

Ik kwam maar moeilijk in slaap.