Arrowhead

Vanochtend bij het ontbijt zagen we onze buren, de gasten uit Oostenrijk. Het was leuk even met ze te praten en Astrid onze gastvrouw was er blij mee want haar Duits was niet zo goed en het Engels van de Oostenrijkers was niet te verstaan. Zij gingen vandaag door naar Dwight, een plaatsje aan de andere kant van het Algonquin Park. Hopelijk hebben ze daar wat meer ruimte want in hun appartement nam het tweepersoonsbed de hele ruimte in . 
Vandaag kregen we een omelet in de vorm van een kleine quiche. Super lekker!  Na het ontbijt nog even gefacetimed met mijn moeder en daarna weer de auto in naar Huntsville om eerst even de plaatselijke thriftshop te bezoeken, koffie to go te halen en toen op weg naar Arrowhead. Dit park ligt veel dichter bij Huntsville, dus waren we er in een kwartier. De weg door het park is heel rustig, je mag er ook niet harder rijden dan 30 km per uur. Wel moesten we weer een dagpas kopen maar dat hebben we er graag voor over. Als eerste zijn we naar het uitkijkpunt Big Bend gereden, hebben daar onze koffie gedronken en de blueberry muffin opgegeten die Astrid zelf gebakken had. Heerlijk! Ondertussen wel goed om ons heen gekeken want de beren ruiken die muffins al van ver😜 Het uitzicht was prachtig, onder ons liep een rivier en aan de zijkant was een groot stuk uitgehold zand. Je kon zien dat dat al eeuwen bezig was. De kleuren waren ook weer prachtig. We krijgen er maar niet genoeg van. Na Big Bent zijn we gaan wandelen rond Lake Arrowhead, eerst langs het strand maar dat hield ineens op en toen moesten we weer terug naar de trail. Helemaal niet erg want die trail was ook erg mooi. We kwamen ook nog langs een overdekte open hal met picknicktafels die wordt vast gebruik voor zomerkampen. Er was pas nog een kampvuur gemaakt zagen we. Inmiddels liep de trail langs Roe Campground en er waren toch nog heel wat mensen aan het kamperen, de meesten in een trailer of een camper. Ook hier rook het naar BBQ en daar kregen we best trek van dus besloten we weer terug te lopen naar het eerste strand om daar onze meegebrachte lunch te gaan opeten . Ik had die broodjes die morgen al klaargemaakt en in de cooler gedaan . Het smaakte heerlijk in de buitenlucht met een eenzame meeuw als toeschouwer. We hebben hem ook maar een paar stukjes gegeven. Daarna zijn we op zoek gegaan naar Stubb’s Falls. Gelukkig hoefden we niet weer te lopen want dat zou dan weer ruim 5 km heen en terug zijn. Ik had gezien dat je er vlakbij kon komen als je langs de East river campground reed en dat was ook zo. Ook daar kwamen al weer nieuwe kampeerders staan. Ik denk dat het dit weekend heel druk gaat worden in de parken omdat de herfstkleuren nu op z’n mooist zijn en ze verwachten ook prachtig weer. We hoefden nog maar een klein stukje te lopen en toen hoorden we de waterval al ruizen. Wederom weer de moeite waard. Er waren een paar mensen over de rotsen geklommen om er vlak bij te komen maar dat hebben wij maar aan hun overgelaten. We konden het evengoed wel zien. Henk gaat steeds schever lopen vanwege de pijn in zijn rug dus al dat klimmen moeten we vanaf morgen maar wat gaan minderen, misschien dat het dan weer wat beter gaat. Na de waterval zijn we als afsluiting nog even bij het strand van Lake Mayflower gaan zitten. Inmiddels was de zon lekker gaan schijnen en kon ons Jack uit. Daar hebben we heerlijk gezeten totdat er een familie uit India leek het wel het strand op kwam. Zij dachten zeker dat er al sneeuw en ijs lag want ze waren allemaal in winterjassen en hadden dikke mutsen op. Hilarisch! Onze rust was over en het werd toch tijd om terug te gaan want we wilden nog even de winkeltjes in Huntsville kijken en een leuk plekje uitzoeken om een hapje te eten. Nou alles is gelukt! Er was een recordstore voor Henk en een tweedehands rommelwinkeltje voor mij. Ik heb me beheerst…..Henk bijna😂.We besloten te gaan eten in de pub aan het water en dat bleek een heel goed besluit. Het eten , een steaksalade, was heerlijk en het bier ook. Het toetje hebben we genomen in de ijssalon op de hoek!  Je betaalt er wel wat voor maar de porties zijn gigantisch. 
inmiddels werd het al een beetje donker dus gingen we de auto ophalen en terug naar BenB Comfy and Cozy. Vanuit het dorp is het een lange bochtige weg van 10 km door het bos zonder verlichting dus kun je beter niet in het donker gaan rijden met al die herten en andere dieren die oversteken. We hebben weer een heerlijke dag gehad. Nu lekker uitrusten.